【澜天读书】(中篇小说)男左女右 (石钟山)(4)
<div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><font face="楷体, 楷体_GB2312" color="#000000" size="5">(中篇小说)男左女右 (4)</font></div><div style="text-align: center;"><font size="4" face="楷体, 楷体_GB2312" color="#000000">作者:石钟山 朗读:澜天</font></div><div style="text-align: center;"><font size="4" face="楷体, 楷体_GB2312" color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;mso-font-kerning:1.0000pt;">第二天一早</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">当俩人醒来时,韦晓晴一点也没有显得不好意思,她很响地在文君脸上亲了一口</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">便回到自己的房间换衣服去了。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">会议依旧,搞会务的人依旧忙碌。又到了晚上,该玩的都去玩了,俩人又回到了宾馆。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font face="楷体">在路上,韦晓晴大方地挎着文君的胳膊。文君左右看看,小声说:</font> <font face="楷体">不怕被人看见</font></span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">?</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">书晓晴嗔道:在这里谁认识咱们呀。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">俩人说说笑笑地回到了各自的房间。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">文君迫不及待地抓起电</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">话,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他要给马萍打一个电话</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">似乎只有这样,他那颗不安的心才能踏实一些。可家里的电话没人接,平时马萍在晚上这时候是很少出门的。他们的女儿在幼儿园里上全托</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">文君出来就只有马萍一个人在家了。马萍没有接电话</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">反倒让文君松了一口气,他和马萍不知道该说什么,心想,马萍也许和同事逛街去了吧。以前他也经常在外面开会,马萍就约同事去逛街,想到这,他的心放松了下来。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">脱下衣服,走进卫生间,用最快的速度洗完了澡。当他穿着睡衣等待韦晓晴时,却发现韦晓晴并没有过来的意思。他等了一会儿</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">又等</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">了</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">一会儿,他终于沉不住气,推开门走了出去。他先敲韦晓晴的门,没人应声,他怀疑她睡下了,想走回去,但又有些不甘心</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">去推门</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">门却开了。他试探着走了进去。发现床上扔着韦晓晴脱下的衣服,就是不见韦晓晴。正疑惑</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">间</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,韦晓晴突然在身后把他抱住了</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他吓了一</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">大</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">跳,韦晓晴嬉笑着把他推倒在床上,他回身抱住她时,才发现她身上只穿了一条短裤。她有些迫不及待地去脱他的睡衣,他只解开了扣子</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">还没有</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">去</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">脱去睡衣</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">她早就三两下脱去了短裤,骑在了他的身上。她是疯狂的</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">一边疯狂地吻他</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">一边独自动作着。他被她唤醒了,也跟着疯狂了起来。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他在她身上体会到了男人该是什么样子,同时觉得女人在这时就应该是韦晓晴这个样子。他又想到了他和马萍的初次,没什么感觉,慌张、忙乱,后来好了一些,也有一夜几次的经历,仿佛只有他一个人在努力,而没有马萍什么事,她只是承受着。渐渐地</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">马萍也有了些感觉,但总不能尽兴。后来他们就有了孩子,怀孕、生孩子,自然对性有影响。渐渐地,相互对做爱都失去了兴致</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">直到女儿长大,送进了幼儿园,他们才又恢复了一些兴致,不过这半年来,马萍似乎又变得冷漠起来。他并没有往心里去,只是想,男女关系也就该是这个样子。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">韦晓晴让他认清了自己,也认清了女人,俩人齐心协力,一路高歌猛进,忘了时间,忘了地点。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">三天会议,令俩人乐不思蜀。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font color="#000000"> </font></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:160.0000pt;mso-char-indent-count:10.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:16.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"> 第三节</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:16.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">文君下午的时候便回到了家里,他想躺在床上休息一下,可睁眼闭眼的都是韦晓晴的身影以及她的声音。会议结束后,部里的车依次把他们送回各自家里,韦晓晴坐在文君的前排位上,一上车她就靠在座位上睡觉,不知睡着了没有。车一进城里,便有人陆续下车了,当韦晓晴到家时,车上已经没有几个人了。车停下的时候,文君下意识地扶了一把前面的座位,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">韦晓晴回头给了他一个飞吻。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">韦晓晴这一举动,吓了文君一跳,他忙转过身去察看身后的动静。还好,处长老杜等人坐得离他们这里都稍远一些,他们正靠在座位上睡觉</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">文君这才松了一口气。他透过车窗看见韦晓晴迈着长腿向一片楼群走去,文君想某栋楼里,便是她的家了。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">虽说刚刚和韦晓晴分手,却生出了许多想念,文君不知自己这是怎么了。他坐了起来,有一种给韦晓晴打电话的欲望</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他还没有想好这个电话打还是不打</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">这时电话铃已经响</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">了</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font face="楷体">起来,文君第一个反应就是韦晓晴,果然电话是她打过来的。她先在电话里嬉笑一声,然后说:</font> <font face="楷体">你夫人不在吧?他说:</font> <font face="楷体">还没下班呢。</font></span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">她又说:想我了么?他没说什么,只是笑了一声。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">她再说:累了吧,那就歇着吧,晚上还要面对夫人呢。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他仍没说什么,又是轻</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">声一笑</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">她在电话里很响地吻了一下便放下了电话。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font color="#000000">(待续)</font></span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><br></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><a href="<audio style=" width:="" 160px;="" height:="" 14px;"="" src="http://cgi.kg.qq.com/fcgi-bin/fcg_get_play_url?shareid=z_dm4fzGfF005zEe" autoplay="autoplay" loop="loop" controls="controls" type="audio/mpeg"><audio style="width: 160px; height: 14px;" src="http://cgi.kg.qq.com/fcgi-bin/fcg_get_play_url?shareid=z_dm4fzGfF005zEe" autoplay="autoplay" loop="loop" controls="controls" type="audio/mpeg"></audio></a> </p></div><p></p> 一共多少集?有时间一块听了。{:4_204:} 坐板凳了,{:4_173:} 漫云儿 发表于 2025-10-30 12:22
一共多少集?有时间一块听了。
回云儿,有19篇。 又来欣赏澜天精彩的朗读 当声音与文字相遇,便有了灵魂的共振。澜天先生对《男左女右》第四章的演绎,正是这样一场充满张力的听觉盛宴。 澜天以富有磁性的声线和精湛的驾驭能力,将石钟山笔下这段复杂的情感纠葛诠释得淋漓尽致,令人沉浸其中,回味悠长。 澜天的声音具备天然的叙事魅力,低沉处如暗流涌动,明快时又如春风拂面。在处理文君与韦晓晴的暧昧互动时,通过微妙的语气变化和节奏控制,精准捕捉了人物的心理状态——从文君的紧张试探到韦晓晴的大胆挑逗,转折自然,层次分明。 值得点赞的是,对情感细节的处理极为细腻。当文君纠结于是否联系妻子马萍时,澜天的语调中带着犹豫与心虚,仿佛让听众亲历了那份不安;而在描绘韦晓晴的主动与热烈时,澜天又巧妙融入一丝轻快与俏皮,使人物形象立体鲜活。那句“她先在电话里嬉笑一声,然后说:‘你夫人不在吧?’”,就勾勒出角色俏皮又略带挑衅的神态,足见澜天对文本的深刻理解和二度创作功力。 澜天的朗诵注重整体氛围的营造。从场景的平淡叙述,到私密时刻的紧张升温,再到分别后的余韵未了,澜天的声音始终与情节同频共振。结尾处那句“她在电话里很响地吻了一下便放下了电话”,处理得干净利落,却留下无限遐想空间,恰如小说本身,不言尽而意自远。 感谢澜天先生以声音为媒,为我们还原了文字背后的温度与冲突,澜天的朗读不仅是技巧的展示,更是心灵的对话,辛苦了,期待未来能继续聆听您带来的更多精彩作品! 梦江南 发表于 2025-10-30 12:24
坐板凳了,
晚了2分钟
{:4_189:} 偶然~ 发表于 2025-10-30 13:27
当声音与文字相遇,便有了灵魂的共振。澜天先生对《男左女右》第四章的演绎,正是这样一场充满张力的听觉盛 ...
看小说和听小说不一样
感受一下下
偶然~ 发表于 2025-10-30 13:29
澜天以富有磁性的声线和精湛的驾驭能力,将石钟山笔下这段复杂的情感纠葛诠释得淋漓尽致,令人沉浸其中,回 ...
这部小说人物比较少
大概是写的感情生活
所以还是蛮有看头的 偶然~ 发表于 2025-10-30 13:33
澜天的声音具备天然的叙事魅力,低沉处如暗流涌动,明快时又如春风拂面。在处理文君与韦晓晴的暧昧互动时, ...
你没注意到吗
到了关键的描写处
我有点磕巴了
{:4_189:} 偶然~ 发表于 2025-10-30 13:38
值得点赞的是,对情感细节的处理极为细腻。当文君纠结于是否联系妻子马萍时,澜天的语调中带着犹豫与心虚, ...
你这么一说
我觉得也是哈
{:4_187:} 偶然~ 发表于 2025-10-30 13:43
澜天的朗诵注重整体氛围的营造。从场景的平淡叙述,到私密时刻的紧张升温,再到分别后的余韵未了,澜天的声 ...
可能是我自己也松了一口气
{:4_172:} 偶然~ 发表于 2025-10-30 13:45
感谢澜天先生以声音为媒,为我们还原了文字背后的温度与冲突,澜天的朗读不仅是技巧的展示,更是心灵的对话 ...
感谢你的鼓励
我会继续努力的
{:4_190:} 偶然~ 发表于 2025-10-30 13:24
又来欣赏澜天精彩的朗读
{:4_180:} 澜天 发表于 2025-10-30 14:41
感谢你的鼓励
我会继续努力的
{:4_191:}