澜天 发表于 2025-11-14 14:27

【澜天读书】(中篇小说)男左女右 (石钟山)(18)

<div style="text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><br></div><div style="text-align: center;"><font face="楷体, 楷体_GB2312" color="#000000" size="5">(中篇小说)男左女右 (18)</font></div><div style="text-align: center;"><font size="4" face="楷体, 楷体_GB2312" color="#000000">作者:石钟山&nbsp; 朗读:澜天</font></div><div style="text-align: center;"><font size="4" face="楷体, 楷体_GB2312" color="#000000"><br></font></div><div style="text-align: center;"><font face="楷体, 楷体_GB2312" color="#000000" size="5">第十节</font></div><div style="text-align: left;"><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">文君终于又和韦晓晴约会了一次。他在宾馆里开好了房间,等了半晌,韦晓晴才来。他在等她的过程中,心里充满了绝望。他知道,也许这真是最后一次和她幽会了,所以,她一进门</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他便粗暴地把她按在床上,不管不顾地去脱她的衣服,她扭着身子说:你疯了。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他心里真的要疯了,闷着头不管不顾地和她做爱,他很疯狂,她却很冷静</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">不时地睁开眼睛望着他,他自然也看见了她的眼神,他们最热烈的时候,那时的韦晓晴是疼爱他的</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">双手会死死地把他抱住</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">有时还会抓起一条枕巾什么的为他去擦汗,可现在她却没什么强烈的反应,任由他的汗流着。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">文君不能不感到悲哀,一味地闭着眼睛疯狂着。后来他就躺在了她的身旁,不一会儿,她起身去卫生间里冲澡,她出来的时候,他以为她还会躺在他的身旁。不料,她穿上了衣服。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他坐起来问:你要干什么?她说:回家呀。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font face="楷体">他有些生硬地说:我让你住下来。她说:</font><font face="楷体">别忘了我还是个姑娘,总不回家算什么事。</font></span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">以前她和他在外面住过无数次,那时,每次差不多都是她缠着他,怕他走掉,把她一个人扔下,现在她却把他一个人扔在这里了。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他跳下床,想把她推回到床上来。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font face="楷体">她有些愤怒地说:</font><font face="楷体">够了,我都跟你这样了,还想让我怎么样,我还要谈恋爱、结婚。你有家庭,就不许我有家庭了?</font></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他无力地站在那,她说到了他的疼处,他只能张口结舌地站在那里。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font face="楷体">她拿起包要走了。他无力地说:</font><font face="楷体">你真的要走?她说:</font><font face="楷体">不走怎么办,你又没说娶我,你要娶我,我立马就脱衣服上床。</font></span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">她说完就走了。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他躺在床上,感到前所未有的无奈,他终于明白,天下没有不散的宴席,他终于失去了韦晓晴。是的,他不能没有家庭,为了这个家庭,他不能娶韦晓晴,她对他来说,只是生活中的一个小</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">插</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">曲。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">从那以后</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他的生活又恢复到了常态</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">下班后准点回家</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">那部手机一直在抽屉里放着</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他已经用不着它了。他下定决心,要一心一意地过日子。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">就在文君的情绪逐渐稳定下来之后,马萍突然在一个晚上开口了</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">她先拿出了一份离婚协议书,然后才说:文君,我想了好久了,咱们离婚吧。待他明白过来之后,头一下子就大了,昏头昏脑的,一时不知自己在哪。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">马萍这一阵子思前想后,终于下定了离婚的决心。她仍和常冶来往着,常冶说过,等他夫人毕静从美国回来后就离婚。她爱常冶,离不开他,她要让自己的决定去打动他。她知道常冶在犹豫,为了不让他犹豫下去,她要当机立断,彻底变成一个自由人,给常冶一个惊喜。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">文君听了马萍的话,他首先想到的是</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他和韦晓晴的关系</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">被马萍发现了。他现在真后悔自己一时昏了头,做出这样的事情,心一热</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">腿一软,他跪在了马萍面前,哭泣自己种种不是,并抽自己的耳光,发誓说自己和韦晓晴断绝关系了。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">文君说这些的时候</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font face="楷体">马萍像不认识似的望着他,等他说完了,她才说:</font> <font face="楷体">既然都这样了</font></span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">,</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">也不能说是我对不起你了,那咱们更应该离婚了。于是马萍也把自己和常冶的关系说了,如果文君不说出自己和韦晓晴的关系,她也不打算说的。既然他说了,她也就说了。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">马萍说自己的事时,这回轮到文君吃惊了,他做梦也没想到,马萍早已经爱上了别的男人了。这婚就没法不离了。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><font color="#000000"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">他们很快就办理了离婚手续,女儿归马萍照管。马萍搬到文联去了,在机关她找了一间宿舍,她相信这一切都是暂时的,她迟早会和常冶结婚,然后搬到常冶的房子里去。</span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></font></p><p class="MsoNormal" style="text-indent:28.0000pt;mso-char-indent-count:2.0000;"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><font color="#000000">(待续)</font></span><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;"><o:p></o:p></span></p><p class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun:'yes';font-family:楷体;font-size:14.0000pt;
mso-font-kerning:1.0000pt;">&nbsp; &nbsp; &nbsp;</span></p><a href="<audio style=" width:="" 160px;="" height:="" 14px;"="" src="http://cgi.kg.qq.com/fcgi-bin/fcg_get_play_url?shareid=9jNDZH9LHsn9N9lV" autoplay="autoplay" loop="loop" controls="controls" type="audio/mpeg"><audio style="width: 160px; height: 14px;" src="http://cgi.kg.qq.com/fcgi-bin/fcg_get_play_url?shareid=9jNDZH9LHsn9N9lV" autoplay="autoplay" loop="loop" controls="controls" type="audio/mpeg"></audio></a></div><p></p>

偶然~ 发表于 2025-11-14 14:56

本帖最后由 偶然~ 于 2025-11-14 15:29 编辑

又来听故事啦~!

偶然~ 发表于 2025-11-14 14:57

情感真挚

偶然~ 发表于 2025-11-14 14:57

真挚、朴实,情感丰腴。

偶然~ 发表于 2025-11-14 14:58

太棒啦~玫瑰花☆╮╮芍药花☆╮╰☆☆╮合欢花花~【*偶然 献花给你啦】

偶然~ 发表于 2025-11-14 14:58

感谢澜天带来的精彩,辛苦了!祝你开心幸福、阖家安康!

澜天 发表于 2025-11-14 15:24

偶然~ 发表于 2025-11-14 14:58
感谢澜天带来的精彩,辛苦了!祝你开心幸福、阖家安康!

开心快乐
{:4_191:}

澜天 发表于 2025-11-14 15:24

偶然~ 发表于 2025-11-14 14:56
原来听故事啦~!

欢迎

偶然~ 发表于 2025-11-14 15:30

澜天 发表于 2025-11-14 15:24
开心快乐

{:4_180:}

偶然~ 发表于 2025-11-14 15:30

澜天 发表于 2025-11-14 15:24
欢迎

{:4_191:}

梦江南 发表于 2025-11-14 15:53

今天来迟了。

梦江南 发表于 2025-11-14 15:54

继续聆听澜天的精彩朗读。{:4_190:}

红影 发表于 2025-11-14 21:16

来听故事了,文君和马萍彼此知道了对方的事,也无奈地走到离婚的地步。
这个是18了,明天就知道最后的结局是什么了。{:4_187:}

红影 发表于 2025-11-14 21:16

感谢澜天带来的朗诵精品{:4_204:}

澜天 发表于 2025-11-15 19:16

梦江南 发表于 2025-11-14 15:53
今天来迟了。

偶尔迟了
就自带沙发
{:4_171:}

澜天 发表于 2025-11-15 19:16

梦江南 发表于 2025-11-14 15:54
继续聆听澜天的精彩朗读。

还有一帖就完结啦

澜天 发表于 2025-11-15 19:17

红影 发表于 2025-11-14 21:16
来听故事了,文君和马萍彼此知道了对方的事,也无奈地走到离婚的地步。
这个是18了,明天就知道最后的结局 ...

今天出门了
这会来发大结局
{:4_178:}

澜天 发表于 2025-11-15 19:18

红影 发表于 2025-11-14 21:16
感谢澜天带来的朗诵精品

客气了
读小说也是
朗读的一部分
发来增加个品种
{:4_178:}

红影 发表于 2025-11-15 23:26

澜天 发表于 2025-11-15 19:17
今天出门了
这会来发大结局

看到了,那结局说得比较含糊,但感觉还不错。

红影 发表于 2025-11-15 23:27

澜天 发表于 2025-11-15 19:18
客气了
读小说也是
朗读的一部分


是的,这个品种这里还是头一次出现呢{:4_187:}
页: [1] 2
查看完整版本: 【澜天读书】(中篇小说)男左女右 (石钟山)(18)